تست: اعتیاد بد غذا

عبارات مهم : مواد غذایی – رژیم غذایی

اعتیاد بد غذا / تست

تست روانشناسی

نمی توانید دست از غذا خوردن بکشید؟ حتی هنگامی که سیر هستید و دلتان حتی یک ذره هم ضعف نمی رود، باز هم دوست دارید خوراکی در دهان بگذارید؟ اگر این حالت شما در موقعیت های استرس زا زیاد می شود، باید به این فکر کنید که ممکن است به غذا خوردن معتاد شده است باشید. اگر می خواهید از این عنوان مطمئن شوید، می توانید آزمون زیر را انجام دهید تا ببینید به غذا اعتياد دارید یا نه! این آزمون بر اساس معیارهایی که محققان دانشگاه ییل جهت افراد معتاد به غذا در نظر گرفته اند، طراحی و البته کمی مختصر شده است که پاسخ دادن به آن وقت زیادی از شما نگیرد. با انجام دادن این آزمون مشخص می شود که شما پرخور هستید یا به غذا اعتیاد دارید.

تست: اعتیاد بد غذا

به هر کدام از سؤالات زیر امتیازی بین صفر تا ۴ بدهید و یادتان باشد که روند امتيازدهی تان به شکل زیر است:

مواد غذایی | رژیم غذایی | ترک اعتیاد | غذا خوردن | خوردن غذا | شیرینی | خوراکی |

هیچ وقت = صفر

یک بار در ماه = يك

دو تا چهار بار در ماه = ۲

دو تا سه بار در هفته = ۳

چهار بار زیاد در هفته= ۴

اعتیاد بد غذا / تست

سوالات:

۱٫ حتی هنگامی که گرسنگی ام برطرف می شود، به غذا خوردن ادامه می دهم.

۲٫ هنگامی که به کم کردن مصرف بعضی خوراکی ها فکر می کنم، استرس می گیرم.

مواد غذایی | رژیم غذایی | ترک اعتیاد | غذا خوردن | خوردن غذا | شیرینی | خوراکی |

۳٫ از پرخوری خسته و کسلم.

۴٫ به جای اینکه وقتم را جهت کارهایی مثل گذران وقت با خانواده، دوستان، کار و فعالیت های خلاقانه بگذرانم، وقتم صرف کنار آمدن با احساسات منفی ای شده است که بعد از زیاده روی در خوردن بعضی خوراکی های خاص سراغم آمده است.

اعتیاد بد غذا / تست

۵٫ هنگامی که مصرف بعضی خوراکی ها را محدود می کنم، اختلالات فیزیکی مثل استرس سراغم می آید و جنبش پذیر می شوم. (این توصیه مشمول بر نوشیدنی های کافئین داری مثل چای، قهوه، نوشابه، نوشابه های انرژی زا و امثال آن نمی شود.)

۶٫ اگر در گزینش غذا و خوردن غذا ملاحظه کاری کنم، دچار اضطراب محسوسی می شوم.

۷٫ عنوان هایی که با غذا و خوردن ارتباط دارد، (موارد روزمره، از کار روزانه، فعالیت در مدرسه، اجتماع یا خانواده گرفته تا بیماری ها) احتمال موفقیتم را کم می کند.

به پرسش های ۸ و ۹ با «بله» و «خیر» پاسخ دهید.

۸٫ با وجود پرسشها روحی- جسمی مختلفی که به دليل عادات غذا خوردنم برایم به وجود آمده، همچنان همان نوع غذاها/ همان مقدار غذاها را مصرف می کنم.

۹٫ با اینکه مقدار غذایم عوض کردن نکرده، ولی دیگر مثل سابق احساسات منفی ام را کم نمی کند/ به اندازه سابق برایم خوشایند نیست.

امتیازها:

برای بررسی معیارهای اعتیاد به غذا، باید به سؤال ۸ یا ۹ (یا هر دو) پاسخ مثبت داده باشید و همچنین باید به ترتیب زیر به۳ سؤال (یا بیشتر) از ۷ سؤال اول این آزمون به ترتیب زیر پاسخ داده باشید:

اگر جواب های شما با الگوی ذکر شده، مطابقت دارد، شما قطعا به غذا اعتیاد پیدا کرده اید و باید هرچه سریعتر این عادت را ترک کنید. حتما می پرسید چطور؟ ترک اعتیاد به غذا هم مثل سایر اعتیادها نیاز به راهکارهای عملی و علمی دارد تا بتواند بافایده واقع شود. در ادامه ۷ راه خانگی معرفی شده است که شما به تنهایی و بدون نیاز به کمک کارشناس، می توانید آنها را عملی کنید تا هرچه سریع تر از شر این اعتیاد تناسب اندام سوز (!) راحت شوید.

گوش به زنگ باشید!

یک معتاد، هر لحظه معتاد هست؛ حتی اگر پاک هم شوید، معتاد درونی تان ممکن است وسوسه تان کند و با جمله هایی مثل «این فقط یک شیرینی کوچولوست!» شما را اغوا می کند! ولی حواس تان باشد که ممکن است با آتش بازی کنید. مغز دارای یک حافظه کوتاه مدت است که هنگامی که بعد از پاک شدن، دوباره می خواهید غذای مورد علاقه تان را- که به آن اعتیاد داشته اید- امتحان کنید، به طور بالقوه تصویر العمل هایی هیجانی تری از خود بروز می دهد. البته این تصویر العمل هیجانی در بعضی مردم اتفاق نمی افتد و علتش این است که اعتیاد این افراد به غذا کمتر هست؛ بنابراین بهتر است در حاشیه امنیت بمانید و تا مدتی دور غذاهایی که به آنها اعتیاد داشته اید را خط بکشید. جهت اینکه هر لحظه یادتان بماند در دوره بازدرمانی هستید و مغز معتادتان هنوز نیاز به کنترل شدن دارد، یک یادآور بصری جهت خود درست کنید؛ به عنوان نمونه یک دستبند که رویش نوشته باشد شما در دوره ترک قرار دارید. هنگامی که دست تان را دراز می کنید که یک شیرینی یا چیپس بردارید، نوشته روی دستبند به شما یادآور می شود که از خط قرمز رد نشوید. هنگامی که رژیم دارید، مهم نیست که حواس تان است یا نه ولی هنگامی که در دوره بهبودی (ریکاوری) هستید، کارتان نباید متوقف شود و مطمئن باشید که فقط با تمرین و تکرار است که کارتان راحت تر خواهد شد.

افزایش مصرف خوراکی های دوپامین ساز!

در زیاد مواقع ممکن است محدود کردن یا قطع مصرف غذاهایی که به آنها اعتیاد دارید، باعث بروز حالت های عصبی- استرسی شود. کارشناسان تغذیه معتقدند که شما باید حواس تان به سطح دوپامین خون تان باشد لیکن یک مغز معتاد هر نوع محرومیتی را به عنوان استرس تحلیل می کند که به دارویی در قالب شیرینی یا چیپس نیاز دارد.

سعی کنید زیاد از غذاهایی که حاوی ویتامین B6 و اسید آمینه فنیل آلانین و تیروزین- ذرات سازنده دوپامین- هست، استفاده کنید. مرغ، بوقلمون، گوشت بی چربی، تخم مرغ، سالمون، ماهی تن، میگو، توفو، سبزیجات برگ تیره و لبنیات کم چرب منبع خوبی جهت هر ۳ ماده غذایی ذکر شده است است.

تمرکز کنید

این تمرین، استرس را کم کرده و قدرت کنترل فشار و ضربه های ناگهانی معنوی را تقویت می کند. مدیتیشن رشد سلول های تازه مغزی را در بخش جلوی پیشانی- بخش مدیریتی مغز- جنبش کرده تا هیجان ها کم کردن یابد و شما سرحال بمانید؛ بنابراین هنگامی که استرس می گیرید، دیگر خودتان را با چیپس و شکلات خفه نمی کنید! اگر روزی ۲ بار، هر بار ۱۰ دقیقه تا ۲۰ دقیقه، مدیتیشن کنید، بسیار عالی خواهد بود. جهت شروع می توانید از کتاب های خودآموز مدیتیشن که در بازار موجود هست، کمک بگیرید.

جویدن آدامس

انجام حرکات تکراری و متداوم، مغز را به ترشح سروتونین وامی دارد و این هورمون به استرس زدایی شما کمک می کند. به این ترتیب بهانه ای جهت غذا خوردن عصبی و استرسی برایتان نمی ماند!

قید قند و شکرهای پنهان را بزنید!

شکر از آن موادی است که مصرف مداومش منجر به سوء مصرف می شود، لیکن ما میلی ذاتی به مواد شیرین داریم و حتی از همان سال های بچگی یاد می گیریم که از غذاها و خوراکی های شیرین جهت خود درمانی (پایین رفتن فشارخون، درمان اضطراب و…) استفاده کنیم. شکر در خوراکی های فراوری شده است فراوان و البته پنهان هست؛ حتی آنهایی که طعم شیرین ندارند؛ از سس های کچاپ و باربیکیو گرفته تا سس روی سالاد، نان و حتی چیپس! بنابراین باید برچسب غذایی خوراکی ها را خوب نگاه کنید و به دنبال اسم های مستعار شکر بگردید؛ مثل کنسانتره آبمیوه و نیز تمام کلماتی که با «اوز» تمام می شود؛ مثل فروکتوز یا دکستروز.قطع مصرف این مواد، شکر زیادی را از رژیم غذایی روزانه شما از بین بردن خواهد کرد. به این ترتیب، بعد از چند هفته، کمتر دلتان هوس نوشابه می کند و دسرهای مورد علاقه تان کم شیرین تر از هر لحظه خواهد بود و این همان نقطه آغازی است که شما به آن نیاز دارید. میل به شیرینی خوری با خوردن شیرینی زیاد و زیاد می شود ولی شما هر لحظه می توانید با کمتر کردن مصرف شکر، این میل را کم کردن دهید.

اینترنتی خرید کنید!

خرید اینترنتی خوار بار نمی گذارد گول تبلیغات را بخورید و مواد غذایی بخرید که معمولا در سبد خریدتان جایی ندارند. اگر امکان خرید اینترنتی ندارید، حداقل یک فهرست خرید تهیه کنید که به جلوگیری از خریدهای هیجانی (!) کمک می کند.

هر روز تحرک داشته باشید

فعالیت فیزیکی نه تنها سطح فعالیت گیرنده D2 (دومین گیرنده دوپامین) را زیاد کردن می دهد، بلکه در دوره های سم زدایی هم آرامش بخش هست، لیکن سطح بتا آندورفین- مواد شیمیایی خوش حالی آور- را در مغز زیاد کردن می دهد.

به علاوه، گمان می رود ورزش و فعالیت مداوم فیزیکی علاوه بر بافایده بودن جهت بدن، جایگزین خوبی جهت عادت به غذا خوردن و سایر عادات مخرب باشد. در تحقیقاتی که در دانشگاه وندربیلت روی مصرف کنندگان ماده مخدر «ماری جوآنا» انجام گرفته، مشخص شده است آن دسته از مصرف کنندگان ماری جوآنا که در طول ۲ هفته، ۱۰ بار به مدت ۳۰ دقیقه پیاده روی کرده اند، مقدار مصرف خود را به نصف کم کردن داده اند. هنگامی که یک پیاده روی راحت می تواند تا این حد بر اعتیاد به ماده مخدر تاثیر بگذارد، قاعدتا تاثیر بسیار بیشتری در ترک اعتیاد به غذا و خوراکی ها خواهد داشت.

منبع:مجله سیب سبز

واژه های کلیدی: مواد غذایی | رژیم غذایی | ترک اعتیاد | غذا خوردن | خوردن غذا | شیرینی | خوراکی | اعتیاد | معتاد | استرس | فعالیت