اسلوب شرط و ادوات آن
مشترک سه رشته
درسهای عمومی از اهمیت بسیار زیادی در کنکور سراسری برخوردار هستند. اکثر داوطلبان با رتبههای زیر ۱۰۰۰، ترازهای مناسبی برای درسهای عمومی کسب میکنند. یکی از دروس عمومی که داوطلبان علاقه زیادی به آن ندارند، عربی کنکور است. این درس معمولا دشواریهای خاص خود را دارد و داوطلبان عملکرد مناسبی در این درس کسب نمیکنند.
اگر میخواهید تراز مناسبی برای درس عربی کسب کنید باید با ماهیت این درس به خوبی آشنا شوید و بودجه بندی عربی کنکور را مطالعه کنید. درس عربی به دلایل مختلف برای دانشآموزان شیرین نیست و بیشتر داوطلبان به صورت اجباری این درس را مطالعه میکنند
🌈بودجه بندی عربی کنکور نظام جدید
عربی کنکور را چگونه بخوانیم؟ شما باید اول به سراغ مطالعه بودجه عربی کنکور بروید. بودجه بندی عربی کنکور برای داوطلبان گروه تجربی و ریاضی یکسان است. این بدین معنی است که داوطلبان هر دو گروه به راحتی میتوانند این بودجه بندی را مطالعه کنند. سوالات عربی در کنکور از ۷ بخش تشکیل شده است:
- بخش ترجمه و مفاهیم: ۱۰ سوال
- بخش مفهوم لغات: ۱ سوال
- بخش متن و درک مطلب: ۴ سوال
- بخش تحلیل صرفی: ۳ سوال
- بخش حرکت گذاری: ۱ سوال
- بخش جمع مکسر، متضاد و مترادف: ۱ سوال
- بخش قواعد: ۵ سوال
🌈ساختار اسلوب شرط
مَن / ما / إن / إذا + فعل (فعل شرط) + فعل (جواب شرط)
“مَن“، “ما” و “إن” مهمترین ادوات شرط هستند که معمولا بر سر عباراتی میآیند که دو فعل دارند.
- فعل شرط: فعلی که دقیقا بعد از ادوات شرط میآید
- جواب شرط: بعد از پایان حمله شرط و تمامی وابستههای آن میآید و نتیجه اجرای شرط را بیان میکند.
🌻مثال:
(۱) مَــن عــاشَ بِـوَجــهــیــنِ مــاتَ خــاسِــرا
مَن: ادات شرط
عاشَ: فعل شرط
ماتَ: جواب شرط
🌸ترجمه:
هرکس با دورویی زندگی کند، زیانکار میمیرد.
(۲) مــا تَــزرَع فی الدنــیــا تَــحصُد فــی الآخِــرَة
ما: ادات شرط
تَــزرَع: فعل شرط
تَــحصُد: جواب شرط
ترجمه:
هرچه در دنیا بکاری در آخرت درو میکنی
(۳) إن تَــزرَع خَیــراً تَــحصُــد سُــروراً
إن: ادات شرط
تَــزرَع: فعل شرط
تَــحصُد: جواب شرط
ترجمه:
اگر نیکی بکاری، شادری درو میکنی
(۴) إذا اِجــتَــهَدتَ نَــجَــحتَ
إذا: ادات شرط
اِجــتَــهَدتَ: فعل شرط
نَــجَــحتَ: جواب شرط
ترجمه:
هرگاه (اگر) تلاش کنی موفق میشوی.
🌈تغییرات ظاهری فعل شرط و جواب شرط
یادآوری
فعلهای ماضی هیچگاه شکل ظاهریشون تغییر نمیکنه
🌸تغییرات فعلهای مضارع در جملات شرط:
فعل شرط و جواب شرط مجزوم هستند. یعنی:
- حرکت آخر فعل مضارع(ضمّه) در صیغههای زیر تبدیل به ساکن میشه.
هو (للغائب)
هی (للغائبة)
أنت (للمخاطب)
أنا (للمتکلم وحده)
نحن (للمتکلم مع الغیر)
نکته مهم:
اگر فعل مضارع از یکی از این صیغهها فعل شرط یا جواب شرط باشد و بلافاصله بعد از آن در جمله یک اسم “ال” دار بیاید، حرکت “ساکن” آخر فعل تبدیل به “کسره” میشود.
مثال:
مَــن یَــرحــَمِ الـمـظــلــومــیــن یــرحَــمــه الـلـه >> یَــرحــَمِ فعل شرط است و باید آخرش “ساکن” بگیرد ولی جون بعد از آن اسم “ال” دار آمده “ساکن” آخر فعل به “کسره” تبدیل شده. - در صیغههای زیر “ن” آخر فعل حذف میشه
هما (للغابَینِ)
هما (للغابتَینِ)
هم (للغائبینَ)
آنتِ (للمخاطبة)
انتما
أنتم (للمخاطبینَ)
مثال:
إن تَــنــصُــروا الـلـه یــنـصـرکـم >> تَــنــصُــروا فعل شرط از صیغه للمخاطبینَ است،باید مجزوم شود در نتیجه “ن” آخر آن حذف شده. - البته در صیعههای زیر هیچ تغییری ایجاد نمیکنه
هنَّ (للغائبات)
أنتنَّ (للمخاطبات)
مثال:
إن تُــعَـلِّمن الـطـالــبـات فـلکنَّ احـتـرام عـنـدهُنَّ >> تُــعَـلِّمن فعل شرط از صیغه للمخاطبات است،باید مجزوم شود ولی “ن” آخر آن حذف نشده.
🌸ترجمه فعل شرط و جواب شرط:
بهتر است فعل شرط را بصورت مضارع التزامی و فعل جواب شرط را بصورت مضارع اخباری ترجمه کنیم؛
مثال:
مَــن فَــکَّــرَ قَــبــل الـکــلام قَــلَّ خَــطَـوه >> هر کس پیش از سخن گفتن بیندیشد، خطایش کم میشود.
نکته مهم:
اگر فعل شرط و جواب شرط ماضی باشند، میتوانیم آنها را ماضی ترجمه کنیم؛
مثال:
مَــن فَــکَّــرَ قَــبــل الـکــلام قَــلَّ خَــطَـوه >> هر کس پیش از سخن گفتن اندیشید، خطایش کم شد.
🌈نکات تکمیلی جمله شرطیه:
- جواب شرط علاوه بر فعل ماضی و مضارع، میتواند در یکی از حالتهای زیر ظاهر شود:
- فعل امر
مثال:
إن تــنــتــظــر رحــمـة الــلــه فَــارحَم الضــعــفا >> ارحَم(فعل امر) جواب شرط است - فعل نهی
مثال:
إذا تُــحــبّونَ الـصــدق فــی الآخــریــن فَــلـا تــکذبــوا >> لـا تــکذبــوا (فعل نهی) جواب شرط است - جمله اسمیه
مثال:
مــن یَــتَــوَکَّــل عــلــی الـلـه فَـهـو حــســبــه >> هـو حَــســبُــه(جمله اسمیه) جواب شرط استنکته مهم:
وقتی جواب شرط در یکی از حالتهای بالا ظاهر شود جتما با “فـَ” شروع میشود؛ به مثالها دقت کنید.
- فعل امر
- “من” و “ما” شرطیه را گاهی ممکن است با دیگر انواع “من” و “ما” [استفهام – موصول – نافیه] اشتباه بگیریم، از علامات “من” و “ما” شرطیه این است که در عباراتی با حداقل دو فعل میآیند و باعث مجزوم شدن فعل شرط و جواب شرط میشوند.
- من” را در جمله شرطیه به دو صورت میتوان ترجمه کرد: (مورد اول دقیقتر است)
- هرکس
- کسی که
- “ما” را در جمله شرطیه به دو صورت میتوان ترجمه کرد: (مورد اول دقیقتر است)
- هرچه
- چیزی که
دیدگاهتان را بنویسید