عکس+ قدمت نشان زیبای دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران

دسته:کنکور و دانشگاه تاریخ انتشار:۵ اردیبهشت ۹۶ بازدید:485 بار

نشان دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران را از طرح یکی از سفالینه‌های نقش برجسته‌ی تیسفون اقتباس کرده‌اند که می‌گویند اصل کاشی با نزدیک به ١٥٠٠ سال قدمت، در موزه

نشان ۱۵۰۰ ساله دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران +عکس

نشان دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران را از طرح یکی از سفالینه های نقش برجسته ی تیسفون اقتباس کرده اند که می گویند اصل کاشی با نزدیک به ١٥٠٠ سال قدمت، در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می شود، لوحی که ظاهرا نمونه ای دیگر از آن به موزه “پرگامون” برلین سپرده شده است است.در بخش کشور عزیزمان ایران باستان موزه “پرگامون” در پایتخت آلمان که یکی از غنی ترین و ارزشمندترین موزه های دنیا به شمار می آید، الواح و آثاری از کشور عزیزمان ایران به نمایش گذاشته شده است که شاید لوح سفالین ساسانی کوچکترین آن ها باشد. این موزه که هر سال بیش از یک میلیون نفر بازدیدکننده دارد، رده پنجم موزه های باارزش اروپا را به خود تخصیص داده شده است داده است.

عکس+ قدمت نشان زیبای دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران

لوح نقش برجسته ساسانی که در این موزه به نمایش گذاشته شده، در دوره خود نشانی خانوادگی محسوب می شد که تصویر آن در مُهرهای ساسانی نیز به چشم می خورد. این اثر مربع شکل که ابعاد آن ۳۹٫۵ سانتی متر هست، از تیسفون – شهری که در دوره اشکانیان و ساسانیان، پایتخت و مرکز مهم سیاسی و اقتصادی کشور عزیزمان ایران باستان بوده و اکنون در حوزه عراق قرار گرفته – به دست آمده و در آخرهای سده ششم میلادی یا اوایل سده هفتم میلادی ساخته شده است است.

در پلاکی که از تیسفون بدست آمده و دکتر محسن مقدم، استاد فقید دانشکده هنرهای زیبا، آن را جهت نشان دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران پیشنهاد و مرتضی ممیز طراحی کرد، واژه ای به خط پهلوی در میان دو بال قرار گرفته که به صورت «افزوت» (امرود) به معنای فراوانی و افزونی و نیز به صورت «ایلان» (ایران) و نیز به صورت «او» جهت کلمه اورمزد به معنای اهورا مزدا و یا صرفا اسم هرمزه و هرمز خوانده شده است است.

در نشان طراحی شده است جهت دانشگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران نیز نام این دانشگاه به جای آن واژه ی پهلوی، با نگارشی شبیه این خط، بین دو بالِ نقش برجسته نشسته است.

پلاک کشف شده است از تیسفون، نمونه ای از لوحی است که با تزیینات مشابه در کاخ ساسانی دامغان یافته شده است هست. در الواح و مُهرهای ساسانی، بال هایی که می تواند متعلق به عقاب باشد بخشی از تزیین نشان ها و مُهرهای آن دوره به حساب می آید. این بال ها در آخرهای دوره ساسانی روی تاج ها نیز حک می شد. در شاهنامه فردوسی نیز این تاج ها با عنوان “تاج های دوپر” یاد شده است است.