دوره تکمیلی یا تحمیلی؟ ، تحصیل در کارشناسی ارشد، تیری که به نشانه نمی‌خورد, فوق لیسانس

این روزها میدان شلوغ ورود به دانشگاه در مقطع کارشناسی ارشد رونقی همچون ورود به مقطع کارشناسی پیدا کرده ولی در این میان ولی و اگرهای بسیاری در تعداد داوطلبان

به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی گروه تحریریه سایت جوان؛ هفتم اردیبهشت ماه، نقطه شروع ماراتن علمی کشور در مقطع تحصیلات تکمیلی بود؛ ماراتنی که با توجه به میزان پذیرفته شدگان از معنی واقعی خود فاصله گرفته و شاید بتوان آن را صرفا یک آزمون راحت نامید که برآیند آن هجوم سیل عظیمی از دانشجویان به گستره وسیعی از دانشگاه های کشور است.

این دانش آموختگان جویای کار به تحصیلات تکمیلی در مقطع ارشد روی می آورند و دو تا سه سال دیگر از عمر و جوانی خود را کماکان معطوف به درس خواندن می کنند تا شاید گشایشی در اوضاع اشتغالشان حاصل شود.

عبارات مهم : بیکاری

به دیگر سخن، تحصیلات تکمیلی دیگر به منزله زیاد کردن آگاهی نیست، بلکه راهی جهت جلوگیری از بیکاری موقتی جوانان محسوب می شود البته این استقبال باعث شده است تا کارمندان مراکز دولتی نیز جهت ترفیع رتبه در شغل و میزان دریافتی نیم نگاهی به این مقطع تحصیلی داشته و به منظور عقب نیفتادن از میدان مسابقه با دوستان و همکاران، ورود به مقطع کارشناسی ارشد را در برنامه های خود قرار دهند.

***رشد ۲۵۰ درصدی داوطلبان کارشناسی ارشد طی یک دهه اخیر
سونامی ورود به تحصیلات طی یک دهه اخیر به نحوه حیرت آوری رو به پیشروی است و آمار شرکت کنندگان طی یک دهه اخیر از رشد شرکت کنندگان در این مقطع تحصیل حکایت دارد. به عبارت دیگر سال ۸۵ تعداد شرکت کنندگان جهت مقطع کارشناسی ارشد ۳۵۰ هزار نفر بود و در سال ۹۶ این رقم به ۸۷۸ هزار داوطلب رسیده است که ۲۵۰ درصد زیاد کردن را نشان می دهد.

البته طی این یک دهه، روند تعداد شرکت کنندگان افت و خیزهایی داشته به طوری که سال ۹۳ با ۹۵۱ هزار داوطلب پرطرفدارترین سال جهت مقطع کارشناسی ارشد محسوب می شود و به تدریج تب تند کارشناسی ارشد رو به فروکش کردن هست؛ گویی اهدافی که جوانان را زمانی به تحصیلات تکمیلی در مقطع کارشناسی ارشد سوق می داد، بعد از گذشت این دوره دیگر امکان تحقق نداشت.

توجه به علم و فن آوری روز دنیا جهت توسعه کشور بر کمتر کسی پوشیده است و دانشگاه ها تاثیر بسزایی در این امر دارند ولی باید دید این روزها که اوضاع کنکور نه تنها در مقطع کارشناسی بلکه در مقطع کارشناسی ارشد نیز همچون دروازه ای به روی همگان گشوده شده، آیا دستیابی به اهداف متعالی امکان پذیر است یا خیر؟

اکنون فضای ورود به دانشگاه دچار چنان تفریطی شده است است که ارزش علم حتی در دانشگاه های مطرح کشور نیز تا حدی متزلزل شده است است و تعادلی در اوضاع پذیرش دانشجویان به چشم نمی خورد به طوری که تا دهه گذشته ورود به دانشگاه در دوره تحصیلات تکمیلی آنقدر سخت بود که قبولی در آن جهت بسیاری از جوانان آن روزها رویایی بزرگ محسوب می شد ولی امروزه تقاضای بالای داوطلبان و سهل الوصول شدن ورود شرایط را به گونه ای کاملا متفاوت از قبل رقم زده است.

سوالی که در این میان مطرح می شود آن است که دانشجویانی که اینگونه ساده مسیر تحصیلات تکمیلی را طی می کنند و اغلب هدفشان کسب علم نبوده و یافتن شغلی مناسب و رهایی از بیکاری را سرلوحه زندگی ارزش قرار داده اند، در کلاس های درس چگونه عمل می کنند و آیا اساتید دانشگاه کیفیتی در شأن تحصیلات تکمیلی ارائه می دهند؟

تب تند تحصیلات تکمیلی در جامعه تسکین پیدا می کند؟
طی چند سال گذشته دانشگاه های دولتی در مقاطع تحصیلات تکمیلی، با محدودیت ظرفیت مواجه بوده اند ولی گسترش مراکز غیر دولتی و غیر انتفاعی به عنوان پاسخ نه چندان کارآمد جهت این محدودیت مورد استفاده قرار داده شد به نحوی که داوطلبان با کسب نمره حداقلی از حد نصاب علمی، در این مراکز گزینش می شدند.

به تدریج این اوضاع به دانشگاه های دولتی تسری پیدا کرد و جایگاه کارشناسی ارشد و مدارک دانشگاهی متزلزل شد تا جایی که دانشجویان این دوره در دانشگاه های مطرح نه تنها اوضاع علمی مناسبی ندارند، که انجام آخر نامه را هم به دست تاجران و دلالان این حوزه می سپارند. گرچه در این زمینه به تدریج کارها پیشگیرانه ای صورت گرفته ولی مسئله ساختن فرهنگ نامناسب جهت تحصیلات تکمیلی است که موجب شده است دانشجویان بدون رغبت وارد ایم مقطع شوند و حوصله یا توان اجرای کارهای پژوهشی را نداشته باشند.

امروزه که تحصیلات تکمیلی در حد و اندازه خود ظاهر نمی شود و صرفا انگیزه ای جهت برطرف بیکاری موقتی، چشم و هم چشمی و امید به رهایی از جمعیت بیکاران شده است هست، ظهور پدیده بیکاری دانشجویان فوق لیسانس یا حتی بالاتر چندان دور از ذهن نیست؛ شرایطی که در آن مدرک تحصیلی دانشگاهی در دوره تحصیلات تکمیلی تنها به کاغذهای بی ارزش بدل می شود.

گزارش از آتوسا دولتیاری

انتهای پیام/